Dimrówczan potasu, jako pierwszy alternatywny środek stymulujący wzrost wprowadzony na rynek przez Unię Europejską, ma unikalne właściwości bakteriostatyczne i stymulujące wzrost. Jak zatem dikarboksylan potasu odgrywa swoją bakteriobójczą rolę w przewodzie pokarmowym zwierząt?

Ze względu na swoją specyfikę molekularną dikarboksylan potasu nie dysocjuje w środowisku kwaśnym, lecz tylko w środowisku obojętnym lub zasadowym, uwalniając kwas mrówkowy.

Jak wszyscy wiemy, pH w żołądku jest stosunkowo słabo kwaśnym środowiskiem, więcdikarboksylan potasu85% może przedostać się do jelita przez żołądek. Oczywiście, jeśli pojemność buforowa paszy jest duża, czyli stężenie kwasu jest wysokie, część dikarboksylanu potasu ulegnie dysocjacji, uwalniając kwas mrówkowy i działając jako zakwaszacz, co zmniejszy proporcję substancji docierającej do jelit przez żołądek. W takim przypadku,dikarboksylan potasujest zakwaszaczem!

Cała kwaśna treść pokarmowa przedostająca się do dwunastnicy przez żołądek musi zostać zbuforowana żółcią i sokiem trzustkowym przed przedostaniem się do jelita czczego, aby nie powodować dużych wahań pH w jelicie czczym. Na tym etapie stosuje się dimrówczan potasu jako środek zakwaszający, uwalniający jony wodorowe.

Dimrówczan potasuWchodząc do jelita czczego i krętego, stopniowo uwalnia kwas mrówkowy, część kwasu mrówkowego nadal uwalnia jony wodorowe, aby nieznacznie obniżyć pH jelit, a część całkowicie cząsteczkowego kwasu mrówkowego może wnikać do bakterii, pełniąc rolę antybakteryjną. Po dotarciu do okrężnicy przez jelito kręte, proporcja pozostałegodikarboksylan potasuwynosi około 14%. Oczywiście, proporcja ta jest również związana ze strukturą paszy.

Po dotarciu do jelita grubego,dimrówczan potasumoże wywierać silniejsze działanie antybakteryjne. Dlaczego?

Ponieważ w normalnych warunkach pH w jelicie grubym jest stosunkowo kwaśne. W normalnych warunkach, po całkowitym strawieniu i wchłonięciu pokarmu w jelicie cienkim, wchłaniane są prawie wszystkie strawne węglowodany i białka, a resztę stanowią niektóre składniki błonnika, które nie mogą zostać strawione w jelicie grubym. Liczba i różnorodność mikroorganizmów w jelicie grubym jest bardzo bogata. Ich rolą jest fermentacja pozostałego błonnika, a następnie produkcja krótkołańcuchowych lotnych kwasów tłuszczowych, takich jak kwas octowy, propionowy i masłowy. Dlatego kwas mrówkowy uwalniany przezdimrówczan potasuw środowisku kwaśnym uwalnianie jonów wodorowych jest utrudnione, dlatego większa ilość cząsteczek kwasu mrówkowego wywiera działanie antybakteryjne.

Wreszcie, wraz ze spożyciemdimrówczan potasuw jelicie grubym cała misja sterylizacji jelit została ostatecznie zakończona.