Dimrówczan potasu, jako nowy dodatek paszowy, wykazał znaczący potencjał zastosowania wprzemysł akwakulturyw ostatnich latach. Jego wyjątkowe właściwości antybakteryjne, wspomagające wzrost i poprawiające jakość wody sprawiają, że jest idealną alternatywą dla antybiotyków.

1. Działanie antybakteryjne i zapobieganie chorobom
Mechanizm antybakteryjnydimrówczan potasuOpiera się głównie na jonach kwasu mrówkowego i mrówczanowych uwalnianych w przewodzie pokarmowym zwierząt. Badania wskazują, że przy pH poniżej 4,5, dimrówczan potasu może uwalniać cząsteczki kwasu mrówkowego o silnym działaniu bakteriobójczym. Ta właściwość wykazuje znaczące działanie hamujące na powszechne bakterie chorobotwórcze u zwierząt wodnych, takie jak Aeromonas hydrophila i Edwardsiella. Na przykład, w eksperymentach z hodowlą białych krewetek pacyficznych, dodanie 0,6% mrówczanu potasu do paszy zwiększyło przeżywalność krewetek o 12–15%, jednocześnie zmniejszając częstość występowania stanów zapalnych jelit o około 30%. Co istotne, skuteczność przeciwbakteryjna dimrówczanu potasu zależy od dawki, ale nadmierne dodanie może mieć wpływ na smakowitość. Zalecane dawkowanie zazwyczaj waha się od 0,5% do 1,2%.

2. Wspieranie wzrostu i konwersji paszy
Dimrówczan potasupoprawia wydajność wzrostu zwierząt wodnych poprzez wiele ścieżek:
-obniża wartość pH przewodu pokarmowego, aktywuje pepsynogen i poprawia szybkość trawienia białek (dane eksperymentalne pokazują, że może ona wzrosnąć o 8% -10%);
- Hamuje rozwój szkodliwych bakterii, wspomaga proliferację pożytecznych bakterii, takich jak bakterie kwasu mlekowego, i poprawia równowagę mikrobiomu jelitowego;
- Zwiększa wchłanianie minerałów, a zwłaszcza efektywność wykorzystania pierwiastków takich jak wapń i fosfor. W hodowli karpi dodanie 1% dimrówczanu potasu może zwiększyć dzienny przyrost masy ciała o 6,8% i zmniejszyć efektywność wykorzystania paszy o 0,15%. Eksperyment z akwakulturą południowoamerykańskich białych krewetek również wykazał, że grupa eksperymentalna odnotowała 11,3% wzrost tempa przyrostu masy ciała w porównaniu z grupą kontrolną.

3. Funkcja poprawy jakości wody
Produktami metabolicznymi dimrówczanu potasu są dwutlenek węgla i woda, które nie pozostają w środowisku akwakultury. Jego działanie antybakteryjne może ograniczyć emisję bakterii chorobotwórczych w kale, pośrednio zmniejszając stężenie azotu amonowego (NH ∝ - N) i azotynów (NO ₂⁻) w wodzie. Badania wykazały, że stosowanie dimrówczanu potasu w stawach akwakultury zmniejsza całkowitą zawartość azotu w wodzie o 18–22% w porównaniu z grupą konwencjonalną, co jest szczególnie istotne w systemach akwakultury o dużym zagęszczeniu ryb.

4. Ocena bezpieczeństwa aplikacji
1. Bezpieczeństwo toksykologiczne
Dimrówczan potasu jest wymieniony w Unii Europejskiej jako dodatek paszowy „wolny od pozostałości” (numer rejestracyjny UE E236). Badanie toksyczności ostrej wykazało, że jego LD50 dla ryb przekracza 5000 mg/kg masy ciała, co oznacza, że ​​jest to substancja praktycznie nietoksyczna. W 90-dniowym eksperymencie subchronicznym, amur biały karmiony paszą zawierającą 1,5% dimrówczanu potasu (trzykrotność zalecanej dawki) nie wykazywał żadnych zaburzeń czynności wątroby ani nerek ani zmian histopatologicznych. Warto zauważyć, że istnieją różnice w tolerancji różnych zwierząt wodnych na dimrówczan potasu, a skorupiaki (takie jak krewetki) zazwyczaj charakteryzują się wyższymi stężeniami tolerancji niż ryby.

2. Reszty organizacyjne i szlaki metaboliczne
Badania radioizotopowe wykazały, że dimrówczan potasu może być całkowicie metabolizowany w rybach w ciągu 24 godzin, a w mięśniach nie wykryto żadnych pozostałości prototypowych. Jego proces metaboliczny nie wytwarza toksycznych produktów pośrednich i spełnia wymogi bezpieczeństwa żywności.

3. Bezpieczeństwo środowiskowe
Dimrówczan potasu ulega szybkiej degradacji w środowisku naturalnym, a jego okres półtrwania wynosi około 48 godzin (w temperaturze 25°C). Ocena ryzyka ekologicznego wykazała, że ​​przy konwencjonalnych stężeniach nie ma on istotnego wpływu na rośliny wodne (takie jak moczarka) i plankton. Należy jednak pamiętać, że w środowiskach o miękkiej wodzie (twardość całkowita <50 mg/l) dawkę należy odpowiednio zmniejszyć, aby uniknąć wahań pH.

4. Strategia sezonowego użytkowania
Zaleca się jego stosowanie w następujących scenariuszach:
- Sezon wysokich temperatur (temperatura wody >28 ℃) jest okresem wysokiego ryzyka zachorowań na choroby;
-Kiedy obciążenie wodne jest wysokie w środkowych i późniejszych etapach akwakultury;
-W okresach stresu, np. przy przenoszeniu sadzonek do stawów lub dzieleniu ich między stawami.

Dimrówczan potasu, dzięki swoim wielorakim funkcjom i bezpieczeństwu, zmienia system zapobiegania chorobom i ich kontroli w akwakulturze.

W przyszłości konieczne będzie wzmocnienie współpracy w zakresie badań naukowych między przemysłem a uniwersytetami, udoskonalenie standardów technologii zastosowań oraz promowanie tworzenia kompleksowych rozwiązań procesowych od produkcji paszy do terminali akwakultury, aby ten zielony dodatek mógł odgrywać większą rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa zwierząt wodnych ipromowaniezrównoważony rozwój.