Dimrówczan potasu, jako pierwszy alternatywny środek hamujący wzrost wprowadzony na rynek przez Unię Europejską, ma wyjątkowe właściwości antybakteryjne i wspomagające wzrost. Jak więc działa?dimrówczan potasupełnią rolę bakteriobójczą w przewodzie pokarmowym zwierząt?

Ze względu na swoją specyfikę molekularną,dimrówczan potasunie ulega dysocjacji w środowisku kwaśnym, ale ulega dysocjacji w środowisku obojętnym lub zasadowym, uwalniając kwas mrówkowy.

Jak wszyscy wiemy, pH w żołądku jest stosunkowo słabo kwaśnym środowiskiem, więc dimrówczan potasu może przedostać się do jelita przez żołądek w 85%. Oczywiście, jeśli pojemność buforowa paszy jest duża, to znaczy, kwasowość systemu, który zwykle nazywamy jest wysoka, część dimrówczanu potasu dysocjuje i uwalnia kwas mrówkowy, aby odegrać rolę zakwaszacza, więc proporcja docierająca do jelita przez żołądek będzie zmniejszona. W tym przypadku dimrówczan potasu jest zakwaszaczem! Dlatego, aby umożliwić alternatywne jelitowe działanie przeciwbakteryjne dimrówczanu potasu, założeniem jest obniżenie kwasowości systemu paszy, w przeciwnym razie dodana ilość dimrówczanu potasu musi być duża, a dodanie będzie drogie. To jest powód, dla którego łączne stosowanie dimrówczanu potasu i mrówczanu wapnia jest lepsze niż stosowanie samego dimrówczanu potasu.

Oczywiście nie chcemy, aby cały dimrówczan potasu został wykorzystany jako zakwaszacz uwalniający jony wodorowe, ale chcemy, aby był uwalniany w większej ilości w postaci nienaruszonych cząsteczek kwasu mrówkowego, co pozwoli zachować jego właściwości bakteriobójcze.

Jednakże cała kwaśna treść pokarmowa przedostająca się do dwunastnicy przez żołądek musi zostać zbuforowana żółcią i sokiem trzustkowym przed przedostaniem się do jelita czczego, aby nie powodować dużych wahań pH jelita czczego. Na tym etapie, w celu uwolnienia jonów wodorowych, stosuje się dimrówczan potasu jako środek zakwaszający.

Dimrówczan potasuWchodząc do jelita czczego i krętego, stopniowo uwalnia kwas mrówkowy. Część kwasu mrówkowego nadal uwalnia jony wodorowe, aby nieznacznie obniżyć pH jelit, a część pełnocząsteczkowego kwasu mrówkowego może wnikać do bakterii, pełniąc rolę antybakteryjną. Po dotarciu do okrężnicy przez jelito kręte, pozostała ilość dikarboksylanu potasu wynosi około 14%. Oczywiście, ta proporcja jest również związana ze strukturą paszy.

Po dotarciu do jelita grubego dimrówczan potasu może wywierać silniejsze działanie bakteriostatyczne. Dlaczego?

Ponieważ w normalnych warunkach pH w jelicie grubym jest stosunkowo kwaśne. W normalnych warunkach, po całkowitym strawieniu i wchłonięciu pokarmu w jelicie cienkim, wchłaniane są prawie wszystkie strawialne węglowodany i białka, a pozostała część to niektóre składniki błonnika, które nie mogą zostać strawione w jelicie grubym. Liczba i gatunki mikroorganizmów w jelicie grubym są bardzo bogate. Ich funkcją jest fermentacja pozostałego błonnika i produkcja krótkołańcuchowych lotnych kwasów tłuszczowych, takich jak kwas octowy, propionowy i masłowy. Dlatego kwas mrówkowy uwalniany przez dikarboksylan potasu w kwaśnym środowisku ma trudności z uwalnianiem jonów wodorowych, dlatego większa ilość cząsteczek kwasu mrówkowego wywiera działanie antybakteryjne.

Wreszcie, wraz ze spożyciemdimrówczan potasuw jelicie grubym cała misja sterylizacji jelit została ostatecznie zakończona.